Yrkingar. Mentunargrunnur Studentafelagsins, 2015. 75 síður.

Messa fyri einum filmi er í ætt við fyrra savnið, Eru koparrør í himmiríki, men skaldið roynir her nýggjar leiðir og øðrvísi sýnsvinklar.

Nú er eg’ið blivið mamma, og í einstøkum tekstum er hon ikki bara kroyst av minninum um mammuna, men eisini av egnum leikluti sum mamma. Ein negativur máttur er frammarlaga í teimum alraflestu yrkingum, og tað verður róð fram undir, at friður fæst ikki, fyrr enn tú liggur í kistuni.

Miðskeiðis í savninum stendur tann drúgva yrkingin Jesu Kristi kross amen, sum er sædd úr sjónarhorninum á mammuni, og tað er ikki lystiligt. Einastaðni í yrkingini er niðurstøðan “guð náði tey øll”, og tað verður ikki sagt í góðari merking.

Messa fyri einum filmi er eitt óvanliga sterkt yrkingasavn, ið nertir við kenslurnar á lesaranum, sum hevur hug at spyrja: Var tað, er tað, veruliga so ringt? Og tað beiska svarið er: Tað var tað, tað er tað!

UMMÆLI